Τι είναι τα μεταλλικά πλέγματα που βλέπουμε στα μονοθέσια της F1;

Κατά τη διάρκεια των δοκιμών στην F1, συχνά παρατηρούμε μονοθέσια να φέρουν περίεργα μεταλλικά πλέγματα στις πλευρές ή στο πίσω μέρος τους. Τι ακριβώς είναι;

Αυτά τα πλέγματα ονομάζονται aero rakes και αποτελούνται από ένα σύνολο σωληνώσεων pitot και αισθητήρων τύπου Kiel probe. Σκοπός τους είναι η ακριβής μέτρηση της ροής του αέρα καθώς αυτός κινείται πάνω, κάτω και μέσα από τις επιφάνειες και τα ανοίγματα του αμαξώματος του μονοθεσίου.

Συνήθως τοποθετούνται πίσω από τους εμπρός τροχούς, ώστε να καταγράφουν τη «διεγερμένη» ροή του αέρα  που προκαλείται από την περιστροφή των ελαστικών. Ωστόσο, μπορούν να τοποθετηθούν και πάνω στο αμάξωμα ή ακόμα και στην πίσω αεροτομή. Καθώς τα πίσω αεροδυναμικά βοηθήματα — όπως οι αεροτομές και οι διαχύτες — παίζουν καθοριστικό ρόλο στην κάθετη δύναμη και την ευστάθεια στις στροφές, ακόμα και οι πιο μικρές τροποποιήσεις μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις επιδόσεις του μονοθεσίου.

Πώς αξιοποιούνται τα δεδομένα από τα μονοθέσια της F1

Τα δεδομένα που συλλέγονται από τα πλέγματα μεταφέρονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο στις τεχνικές ομάδες και χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός οπτικού χάρτη της ροής του αέρα. Με βάση αυτόν τον χάρτη, οι μηχανικοί μπορούν να αξιολογήσουν τις αεροδυναμικές μετατροπές που έχουν γίνει στο αυτοκίνητο. Η ίδια μέθοδος επαναλαμβάνεται με κάθε νέα δοκιμή, επιτρέποντας τη σύγκριση των αποτελεσμάτων και τη συνεχή αξιολόγηση των αλλαγών.

Επιπλέον, τα δεδομένα που συλλέγονται από τα πλέγματα μπορούν να συγκριθούν με τα αποτελέσματα από τους εξομοιωτές και τις δοκιμές σε αεροδυναμικές σήραγγες, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο η θεωρία ευθυγραμμίζεται με τις πραγματικές συνθήκες στην πίστα. Πολλά από τα πιο γρήγορα μονοθέσια στην ιστορία της F1 σχεδιάστηκαν ακριβώς με αυτόν τον συνδυασμό μεθόδων.

Στόχος: η μέγιστη ταχύτητα στην πίστα

Όπως είναι αναμενόμενο, ο τελικός στόχος αυτής της διαδικασίας είναι η αύξηση της αγωνιστικής απόδοσης. Τα ίδια τα πλέγματα φυσικά δεν προσφέρουν ταχύτητα — το αντίθετο, μάλιστα, καθώς προσθέτουν βάρος και αυξάνουν την αντίσταση — όμως τα δεδομένα που προκύπτουν από τη χρήση τους είναι καθοριστικής σημασίας για τη σωστή ρύθμιση του μονοθεσίου.

Ο πρώην μηχανικός των Ferrari και Williams, Rob Smedley, εξηγεί τι ακριβώς αναζητούν οι ομάδες στα δεδομένα:
«Συνήθως ψάχνουμε για φαινόμενα όπως η αποκόλληση της ροής — δηλαδή, σημεία όπου ο αέρας δεν “κολλάει” σωστά στις επιφάνειες και δεν δημιουργούνται οι επιθυμητές αεροδυναμικές δομές. Μπορούμε να εντοπίσουμε πότε “καταρρέει” η λειτουργία της εμπρός πτέρυγας, όταν δηλαδή σταματά να παράγει την απαιτούμενη κάθετη δύναμη στο εμπρός μέρος».

Πρόκειται για στοιχεία που δεν μπορούν να εντοπιστούν με γυμνό μάτι. Μερικές φορές οι ομάδες μπορούν να κάνουν άμεσες ρυθμίσεις και να δουν τα αποτελέσματα επί τόπου μέσω των πλεγμάτων, ενώ άλλες φορές απαιτείται αλλαγή εξαρτημάτων και νέα έξοδος στην πίστα.

Παρότι η τεχνολογία των aero rakes θεωρείται παλαιά και απαιτεί προσοχή, παραμένει ο πιο αξιόπιστος τρόπος μέτρησης της αεροδυναμικής συμπεριφοράς σε πραγματικές συνθήκες. Χάρη σε αυτά, οι ομάδες της F1 αποκτούν τις κρίσιμες πληροφορίες που χρειάζονται για να τελειοποιήσουν το στήσιμο των μονοθεσίων τους και να εξασφαλίσουν τη μέγιστη δυνατή απόδοση στην πίστα.