Μπαταρίες: τι γίνεται με τις πρώτες ύλες

Η Ευρώπη, όπως και πολλές άλλες περιοχές, επιταχύνει τις προσπάθειες για τον εξηλεκτρισμό των αυτοκινήτων, των φορτηγών και των λεωφορείων, προκειμένου ο τομέας των μεταφορών να απαλλαγεί από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και να επιτύχει τους κλιματικούς στόχους της.

Η ταχεία και ευρεία υιοθέτηση της ηλεκτροκίνησης είναι απαραίτητη, καθώς όλα τα νέα αυτοκίνητα, λεωφορεία και λεωφορεία πρέπει να είναι απαλλαγμένα από εκπομπές ρύπων το αργότερο έως το 2035.

Οι μπαταρίες ωστόσο – όπως και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι τεχνολογίες που βασίζονται στο πράσινο υδρογόνο – απαιτούν μέταλλα όπως το λίθιο και το νικέλιο για την παραγωγή τους. Ποιες είναι οι ποσότητες αυτών των μετάλλων που απαιτούνται για των εξηλεκτρισμό του τομέα των μεταφορών στην Ευρώπη; Και πώς επιλογές όπως το μέγεθος και ο αριθμός των αυτοκινήτων και οι τεχνολογίες επηρεάζουν τη ζήτηση; Η παρούσα έκθεση απαντά σε αυτά τα ερωτήματα.

Η T&E ανέπτυξε τρία σενάρια για τη ζήτηση πρώτων υλών για μπαταρίες, ιδίως του λιθίου, του νικελίου, του κοβαλτίου και του μαγγανίου, από σήμερα έως το 2050. Όλα τα σενάρια προϋποθέτουν τον πλήρη εξηλεκτρισμό των επιβατικών μεταφορών έως το 2050, αλλά υιοθετούν διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά το μέγεθος και τον αριθμό των Ι.Χ. οχημάτων, καθώς και τη χημεία των μπαταριών.

Προέκυψε ότι:

• Η ευρωπαϊκή συνολική ζήτηση μπαταριών μέχρι το 2050 είναι 100-200 φορές υψηλότερη από ό,τι το 2022, που σημαίνει έως και 20 εκατ. τόνους μετάλλων μπαταριών (170 εκατ. τόνοι ντίζελ το 2022).
• Ακόμα και με βάση τις πλέον μετριοπαθείς εκτιμήσεις, η ευρωπαϊκή ζήτηση είναι σε μεγάλο βαθμό εντός των αποθεμάτων του πλανήτη, που ισοδυναμεί με το 11% των γνωστών παγκόσμιων αποθεμάτων για το λίθιο και το νικέλιο, το 10% για το κοβάλτιο και το 1% για το μαγγάνιο.
• Η χρήση μικρότερων μπαταριών, η μείωση των διανυθέντων χιλιομέτρων ανά ιδιωτικό όχημα και η υιοθέτηση καινοτόμων χημειών (όπως τα ιόντα νατρίου) θα μείωναν πάνω από το ένα τρίτο την ποσότητα των μετάλλων που απαιτούνται για τις μπαταρίες στο «επιταχυνόμενο» σενάριο όσον αφορά την υιοθέτηση της ηλεκτροκίνησης σε σύγκριση με τις πλέον μετριοπαθείς εκτιμήσεις. Σε αντίθεση, στο πιο «επιθετικό» σενάριο αυτό μειώνεται στο μισό.
• Η χρήση μικρότερων μπαταριών μπορεί να μειώσει τις πρώτες ύλες έως και κατά ένα τέταρτο σε όλα τα σενάρια.
• Σε έναν κόσμο με περιορισμούς στην εφοδιαστική αλυσίδα, η υιοθέτηση μικρότερων μπαταριών και αυτοκινήτων δεν αποτελεί μόνο περιβαλλοντική επιταγή, αλλά και ορθή οικονομική και βιομηχανική πολιτική.
• Η ισχυρή πολιτική σε ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο είναι το κλειδί, συμπεριλαμβανομένης μιας στρατηγικής σε επίπεδο ΕΕ για τη στροφή σε μικρότερα και οικονομικά προσιτά ηλεκτρικά οχήματα με μειωμένες απαιτήσεις πρώτων υλών.