Renault Clio V6: το κτήνος!

Η παραγωγή απο Γαλλικά χέρια του «πρησμένου» Clio, ξεκίνησε την δεύτερη θητεία του (PHASE 2) το 2003 στο εργοστάσιο της Alpine στην Διέππη.

Το Γαλλικό σπορτσκάρ, με τις κατάλληλες επεμβάσεις στον κινητήρα του, απέδιδε τώρα 252 άλογα στις 6.000 σ.α.λ και ροπή στρέψης 30 κιλών στις 3750 σ.α.λ. Παρόλο τα 1.400 κιλά του αμαξώματος, το «θηριάκι» έκανε τα 0-100 χλμ από στάση σε 5,7”, το τετρακοσάρι σε 15” και το χιλιόμετρο σε 25,9”, ενώ η τελική του ταχύτητα άγγιζε τα 240 χλμ την ώρα.

Τιμές άκρως εντυπωσιακές όπως και η κατανάλωση όταν το οδηγούσες με το γκάζι συνέχεια στο πάτωμα. To Clio V6, ήταν σίγουρα το ισχυρότερο hot hatch παραγωγής πριν 20 χρόνια, αφου ξεπερνούσε σε ιπποδύναμη τόσο την Alfa Romeo GTA με τα 250 άλογα, όσο και το Seat Leon Cupra R με τα 225 άλογα. (Για την ιστορία, υπήρχε και η ειδική περιορισμένη με 159 κομμάτια, αγωνιστική έκδοση του Clio V6 Trophy με 285 ίππους)!  Με 5,5 κιλά ανα ίππο, το πολεμικό Clio, δεν έβρισκε αντίπαλο τόσο στα φανάρια, όσο και στις ενδιάμεσες επιταχύνσεις.

Δράστης των επιδόσεων, ο τοποθετημένος στο κέντρο, ατμοσφαιρικός σε διάταξη V, 6κύλινδρος, υπερτετράγωνος (87x 82,6 mm), 24 βάλβιδος κινητήρας των 2.946 κ.εκ, με σχέση συμπίεσης 11,4:1 και σύστημα ψεκασμού MPI, ο οποίος έφερε πάνω του αποτυπωμένο τον κωδικό ES9J4 V6. Η ακούραστη δύναμη του 3 λιτρου competition κινητήρα (δανεισμένος στην απλή του μορφή απο το Laguna), περνούσε με το 6άρι μηχανικό κιβώτιο στους πίσω τροχούς και απο εκεί στο δρόμο. Με τις «ψαρωτικές» 18άρες ζάντες της Renault sport με πλάτος 7,5 ίντσες μπροστά και 8,5 πίσω, οι οποίες φορούσαν αντίστοιχα ελαστικά σε διαστάσεις 205/50 μπροστά και 235/45 πίσω, το κεντρομήχανο Clio, φάνταζε «μπαμπούλας» στο δρόμο.

Το αυτοκίνητο σταματούσε αποτελεσματικά και ακούραστα, αφου διέθετε φρένα με αεριζόμενους δίσκους μπροστά 330 mm και απλούς πίσω 300 mm. Η ανάρτηση του δίχως καινοτομίες, ήταν ανεξάρτητου τύπου Μακ Φέρσον μπροστά με ελατήρια αμορτισέρ και αντιστρεπτική, ενώ πίσω υπήρχαν ράβδος στρέψης, αμορτισέρ και αντιστρεπτική μπάρα. Τέλος το «κοφτερό» σε αίσθηση τιμόνι, είχε 2,8 στροφές απο άκρη σε άκρη.

Εν ολίγοις

To πισωκίνητο δίπορτο Clio V6, σίγουρα δεν ήταν ένα χρηστικό οικογενειακό χάτσμπακ όπως τα «πληβεία» αδέλφια του. Ήταν για τους αμετανόητους εραστές της αδρεναλίνης και μόνο. Δεν ήταν καν πρακτικό, αφού οι χώροι για φόρτωση ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι, διαθέτοντας μια μικρή περιοχή με δίχτυ πίσω απο τα καθίσματα, συν ένα μικρό χώρο αποθήκευσης στο χώρο αποσκευών.

Ο βασικός εξοπλισμός του περιελάμβανε, υαλοκαθαριστήρες με ανίχνευση βροχής, αυτόματους προβολείς, κλιματισμό και έξι ηχεία με μονάδα CD. Η ανανέωση που ήρθε με τη δεύτερη φάση του αυτοκινήτου, εκτός απο το επανασχεδιασμένο ρύγχος μπροστά, διέθετε πίσω φανάρια με άσπρο κύκλο εσωτερικά, παρόμοια με του στάνταρ Clio, για να δίνει την εντύπωση ότι το V6 έμοιαζε με το Clio που μπορούσε να παραγγείλει ο καθένας, αν δεν κοιτούσε βέβαια τις διπλές μπούκες της εξάτμισης, πράγμα απίθανο.

Η Renault παρέδιδε μάλιστα το αυτοκίνητο σε 13 διαφορετικούς χρωματισμούς! Το Clio V6 που κατασκευάστηκε αποκλειστικά σε 1.310 οχήματα μεταξύ 2003 και 2005, σίγουρα είναι απο τα αυτοκίνητα «σταθμούς» στην αυτοκίνηση, τόσο εμφανισιακά με τα πρησμένα φτερά, τους πλαινούς τεράστιους αεραγωγούς ψύξης του κινητήρα και τους τερατώδεις τροχούς, όσο και απο τις επιδόσεις του. Συλλεκτικό και ανεκτίμητο «κομμάτι» πλέον για όποιον το κατέχει, αφού σε ταξιδεύει σε μια διαφορετική εποχή, όπου τα αυτοκίνητα τα οδηγούσες εσύ και δεν σε οδηγούσαν εκείνα!